در اين بين، نگاهي به توان داخلي و توليدات کارخانه‌هاي ايراني، مي‌تواند ذهن ما را نسبت به وضعيت کاغذ در کشور روشن‌تر کند.
کارخانه کاغذ مازندران: اين کارخانه هم‌اکنون مشغول به فعاليت است و در 16 ماه آينده از خط توليد جديد خود که از کاغذهاي بازيافتي توليد مي‌شود، رونمايي مي‌کند، اما اين امر دليل بر نبود مشکلات در اين کارخانه نيست. کارخانه کاغذ مازندران که عنوان بزرگ‌ترين توليدکننده داخلي کشور را يدک مي‌کشد، مهم‌ترين مشکلات خود را پس از نبود سرمايه‌گذار، بي‌توجهي مسئولان به توليد داخلي مي‌داند. چرا که توليد کاغذ تحرير و رومه آن‌ها متقاضي چنداني در داخل کشور ندارد. مطبوعات و کتاب‌هاي درسي که از کليدي‌ترين مصرف‌کنندگان کاغذ در داخل هستند، در سال جاري نسبت به اين کارخانه بي‌مهر بوده و از کاغذ وارداتي استفاده کرده‌اند.
کارخانه کاغذ پارس: از نخستين کارخانه‌هاي توليد کاغذ در ايران به شمار مي‌رود، اما به دلايلي از جمله نبود سرمايه‌گذاري مناسب، روزآمد نشدن دستگاه‌ها و . در سال‌هاي اخير توليد چنداني نداشته است. به طور کلي بازار راکدي که در زمينه مختلف چاپ سررسيد يا خريد تقويم روميزي در اين کارخانه هم تاثير گذاشته است.
کارخانه کاغذ کارون: هم‌اکنون در تعطيلي به سر مي‌برد. اين کارخانه در سال 83 به صورت نمايشي افتتاح و تعدادي کارگر در آن استخدام شدند، اما ماشين‌هاي توليد خمير و بويلر‌ها نصب نشدند و تاکنون هيچ توليدي از اين کارخانه وارد بازار نشده و اقدامي هم براي راه‌اندازي اين کارخانه صورت نگرفته است. بيش از 200 کارگر اين کارخانه از کار اخراج شده‌اند. برآوردها حاکي از اين است که راه‌اندازي اين کارخانه توانايي توليد 80 هزار تن خمير کاغذ و 36 هزار تن کاغذ تحرير را به دنبال دارد.
کارخانه کاغذ مراغه: متعلق به شرکت سرمايه‌گذاري تامين اجتماعي (شستا) است. اين کارخانه که در شهر مراغه از توابع استان آذربايجان شرقي است، توانايي توليد 55 هزار تن واحد خميرسازي و 60 هزار تن توليد کاغذ چاپ و تحرير را داراست.
کارخانه کاغذسازي غرب: سرمايه‌گذاران کارخانه کاغذسازي غرب که در کرمانشاه واقع شده است، صندوق بازنشستگي تامين اجتماعي، شرکت سرمايه‌گذاري اميد، شرکت سرمايه‌گذاري توسعه صنعتي هستند. اين کارخانه توانايي توليد 50 هزار تن واحد خمير، 75 هزارتن کاغذ چاپ و تحرير و 5 هزارتن کاغذ گلاسه را داراست. وضعيت فعاليت اين کارخانه نيز در حال حاضر نامشخص است.
اين گزارش در پايان اضافه مي‌کند، دولتمردان بايد بازار را به فعالان شناخته‌شده و رسمي صنف بسپارند. اين تجار، راه و رسم تجارت و رقابت را به خوبي مي‌دانند. پس نبايد با دخيل کردن عده‌اي کارنابلد باز هم التهاب تازه‌اي به بازار آرامش‌يافته کاغذ وارد کرد.
منبع: مرکز اطلاعات کاغذ ايران
درباره این سایت